“ภาพเก่าเล่าความหลัง”(12)”รางวัลโทรทัศน์”(ที่ผมจัด)ย้อนกลับไปเมื่อปี 2522 ผมได้พบกับผู้ใหญ่หลายท่านหนึ่งในนั้นคือคุณสุวิทย์ หวังภุชเคนทร์ ท่านเป็นเลขา กบว. กรมประชาสัมพันธ์กำกับดูแลกิจการโทรทัศน์ สนับสนุนผมเต็มที่ให้จัดงานรางวัลโทรทัศน์ในบ้านเรา อีกท่านคือพี่อุฬาร เนื่องจำนงค์ ซึ่งเปิดโรงเรียนสอนวิชาโทรทัศน์และเคยทำรายการทางช่อง 3 ก็สนับสนุนอยากให้จัดเหมือนรางวัล EMMY ของอเมริกา บอกว่าถ้าผมจะเริ่มต้องไปหาท่านผู้เป็นหนึ่งเดียวที่จะทำให้เกิดขึ้นได้และสำเร็จคืออาจารย์จำนง รังสิกุล ผมรีบติดต่อและได้ไปพบท่านซึ่งขณะนั้นเป็นที่ปรึกษาธนาคารกรุงเทพออฟฟิซอยู่ที่อาคารแถวซอยละลายทรัพย์ปัจจุบัน ประโยคที่ผมยังจดจำได้ไม่ลืม ท่านกล่าวว่า”ฝรั่งมีรางวัลโทรทัศน์มากว่าสามสิบปี ถ้าเราจะเริ่มต้นวันนี้ก็คงยังไม่สายเกินไป” นั่นจึงเป็นที่มาของรางวัลโทรทัศน์ตัวแรกของไทยที่ชื่อ”เมขลา”(ชื่อนี้ตั้งให้โดย ศ.คุณหญิงจินตนา ยศสุนทร) อาจารย์จำนงได้คัดสรรผู้เคยทำงานโทรทัศน์กับบรรดาคณาจารย์ด้านต่างๆอีกเกินร้อยมาร่วมพิจารณา ส่วนผมเป็นเพียงผู้จัดในนามสมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทยครั้งแรกจัดที่โรงละครแห่งชาติปลายปี 2523 แต่จัดได้เพียงสี่ครั้ง (ก็มีอันเป็นไปซึ่งเป็นความหลังที่อยากลืม) ต่อมาคุณธเรศร์ สุศิวะ ซึ่งทำหนังสือพิมพ์อินไซด์ทีวีขอให้ผมกลับมาทำรางวัลใหม่ขึ้นมา ผมก็ต้องไปเรียนเชิญอาจารย์จำนงกับคณะผู้ทรงคุณวุฒิทั้งหลายกลับมาอีกครั้งและเป็นจุดกำเนิดรางวัล”โทรทัศน์ทองคำ”(ตั้งชื่อนี้โดย ศ.ดร.สุรพล วิรุฬลักษณ์)จัดครั้งแรกที่หอประชุมจุฬาฯ เป็นผลงานปี 2529 ประกาศผลต้นปี 2530 ผมเป็นประธานจัดได้ 9 ปีก็ส่งมอบต่อให้ ดร.ณ ฤดี เคียงศิริ จัดติดต่อกันมาบัดนี้ 34 ครั้งแล้ว เวลาผ่านไปถึงปี 2554 ผมก็ได้รับคำแนะนำจาก รศ.ดร.พนา ทองมีอาคม ซึ่งเป็นกรรมการโทรคมนาคมแห่งชาติขณะนั้นให้จัดรางวัลโทรทัศน์ใหม่อีกแนวทางพร้อมให้ชื่อ”ทีวีสีขาว” แต่เมื่อทำเรื่องเสนอไปบอร์ดใหญ่มีคำตอบว่ายังไม่มีนโยบาย พอถึงปี 2557 กำเนิดทีวีดิจิทัลขึ้นมาบอร์ดชุดปัจจุบันของ กสทช.จึงมีนโยบายสนับสนุนและเลือกให้มูลนิธิจำนง รังสิกุลเป็นผู้ดำเนินการจัด ขณะนี้กำลังอยู่ในการจัดครั้งที่ 2 มีรายละเอียดใน www.whitetvaward.com ผมคิดว่าคงเป็นการทำงานจัดรางวัลโทรทัศน์สุดท้ายในชีวิตแล้วครับ

• Facebook
• Twitter
• Line