ภาพเก่าเล่าความหลัง(29)ชีวิตในวัยเด็กของผมยังจดจำหลายสิ่งหลายอย่างได้มาจนถึงทุกวันนี้โดยเฉพาะการฟัง”เพลงหรั่ง”(เรียกเต็มว่า”เพลงฝรั่ง”กลายมาเป็น”เพลงสากล”อีกหลายปีต่อมา )ฟังจากเครื่องรับวิทยุในบ้าน(คุณพ่อเป็นช่างเปิดร้านรับซ่อมวิทยุและจำหน่ายรายแรกของจังหวัด)ตอนนั้นรายการ pocket song hits จากสถานีวิทยุ จส.สะพานแดง บางซื่อ พระนครดังมากจัดโดย”บุญเลิศ เสมาชัย” อีกรายการจากสถานีวิทยุ สวพ.4 จัดโดย “สุพร อยู่ยืนยง” (สมัยนั้นยังไม่เคยใช้คำว่า”ดีเจ”)รับฟังจากวิทยุแบบใช้หลอด เมื่อทรานซิสเตอร์เข้ามาใช้สดวกกว่าเพราะใช้ถ่านไฟฉายก็ได้รับฟังกันทั้งวิทยุคลื่นสั้นและคลื่นยาว คุณพ่อก็ทำเครื่องรับวิทยุทรานซิสเตอร์เล็กๆแบบกระเป๋าหิ้วทำด้วยไม้อย่างดีด้านหน้าฉลุชื่อร้านหิ้วไปโชว์ที่นั่นที่นี่ยังเก็บไว้จนถึงปัจจุบัน ตอนเด็กๆนั้นผมได้ฟัง”เพลงหรั่ง”นอกจากวิทยุแล้วยังฟังจากแผ่นเสียงของพี่ชาย(ซึ่งคุณพ่อเอาชื่อมาตั้งเป็นชื่อร้าน)สะสมไว้เป็นจำนวนมาก มีแผ่นของเอลวิสมากสุดทำให้ผมซึมซาบเสียงเพลงเหล่านั้นมายาวนานจนเติบใหญ่ก็จากแผ่นของพี่ชายนี่แหละ ระหว่างเรียนมัธยมเพื่อนใช้นามแฝงชื่อ”ราชัน สุดชีวี”ก็ชวนมาจัด”เพลงหรั่ง”ทางสถานีวิทยุท้องถิ่นมีเทปส่งไปรษณีย์จากกรุงเทพโดยเล็ก วงศ์สว่างแห่ง current song hits เมื่อเข้ามาเรียนกรุงเทพสมัยนั้นสถานีวิทยุหลายแห่งจัดเพลงประชันระหว่างเอลวิสกับคลิฟฟ์ ริชาร์ดเยอะมากเพราะได้รับความนิยมจากแฟนเพลงล้นหลาม ผมนั้นเดิมชอบเอลวิสมาตลอด เพิ่งมาชอบและ”ชื่นชอบ”คลิฟฟ์ตอนร่วมงานกับไนท์สปอตได้จัดคอนเสิร์ตของคลิฟฟ์สองสามครั้ง ได้สัมผัสส่วนตัว”เซอร์คลิฟฟ์”(ยศศักดิ์ปัจจุบัน)ท่านอัธยาศัยดีมากดีสุดๆ ยังชวนผมกับอ๊อด-อัมพร จักกะพากเพื่อนร่วมงานที่ไนท์สปอตไปชมการ”รียูเนี่ยน”กับเดอะ ชาโดว์ที่เวมบลีย์เอเรียน่า กรุงลอนดอน เมื่อกลางปี 2527 ผมกับอ๊อดก็บินไปชมและยังได้ร่วมปาร์ตี้”อาฟเตอร์โชว์”ด้วย คลิฟฟ์มาเมืองไทยครั้งหลังๆที่เมืองทองธานีเรายังมีโอกาสได้ไปเจอหลังเวทีด้วย ความหลังกับสิ่งดีๆเหล่านี้ยังจดจำได้ไม่มีวันลืมครับ

• Facebook
• Twitter
• Line