ภาพเก่าเล่าความหลัง(45)ทุกปีในช่วงกลางเดือนพฤษภาคมมีงานเทศกาลหนังยิ่งใหญ่สุดในโลกภาพยนตร์ที่เมืองคานส์ของฝรั่งเศส

ภาพเก่าเล่าความหลัง(45)ทุกปีในช่วงกลางเดือนพฤษภาคมมีงานเทศกาลหนังยิ่งใหญ่สุดในโลกภาพยนตร์ที่เมืองคานส์ของฝรั่งเศส จัดมายาวนานกว่าเจ็ดสิบปี ผมอาจจะมีโอกาสดีกว่าเพื่อนๆในวงการหลายคนที่ได้บินไปงานนี้กว่าสิบครั้ง ไปในรูปแบบต่างๆทั้งส่วนตัวและคณะ ผมลงทะเบียนกับเทศกาลในฐานะผู้สื่อข่าวเดลินิวส์เขาจะดูยอดพิมพ์จำหน่ายเพื่อจัดบัตรห้อยคอได้ถูก แต่ละสีเข้าออกส่วนนั้นส่วนนี้ของเทศกาลไม่เหมือนกัน บัตรสีชมพูที่ผมได้สามารถต่อแถวเข้านั่งดูหนังได้ก่อนสีอื่นแบบนิตยสารหรือวิทยุที่มียอดน้อยกว่า มีตุู้นกกระจอกที่แต่ละวันจะมีเอกสารจากบริษัทหนังต่างๆใส่ไว้เต็ม น้องใหม่เพิ่งมาเป็นปีแรกๆผมก็จะช่วยพาไปแนะนำสถานที่ต่างๆภายในบริเวณอาคารจัดงานที่เรียกว่า palais de festival ออกไปด้านหลังก็จะมีกระโจมของประเทศต่างๆเรียงรายริมหาดริเวียร่าอันโด่งดัง ผู้คนในวงการหลั่งไหลมาจากทุกมุมโลก ไทยเราก็ไม่น้อยหน้าใคร แรกๆก็มีบู๊ธรวมต่อมาแยกกันตามบริษัทใหญ่น้อย สี่ห้าปีหลังที่ไม่ได้ไปกับสถานการณ์โควิดคงเปลี่ยนไปเยอะ วันนี้เป็นภาพเก่าๆจากหลายปีเท่าที่รวบรวมได้นำมาเล่าความหลังกัน ดูตามคำบรรยายครับ