ภาพเก่าเล่าความหลัง(44)

ภาพเก่าเล่าความหลัง(44)ต้นเดือนที่ผ่านมาเปิดวิทยุรายการหนึ่งได้ยินเพลงภาษาจีนที่แปลไทยว่า”หวานปานน้ำผึ้ง”หลายท่านจำนวนมากอาจไม่รู้จักแต่ถ้าบอกว่าเพลงนี้คือ”เถียน มีมี่”จะต้องร้องอ๋อทันที รายการบอกว่ารำลึกถึงเธอที่โด่งดังมากๆในเอเชียไปถึงยุโรปแต่มาเสียชีวิตที่บ้านเรา ที่เชียงใหม่เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2538 ด้วยโรคหอบหืดที่เป็นมานานของเธอ เรารู้จักกันในชื่อ เติ้ง ลี่จวิน ภาษาอังกฤษใช้ว่า Teresa Teng มีแฟนเพลงทั่วโลกเป็นล้านๆ ต่างอาลัยต่อการสูญเสีย ผมมีภาพอยู่ใบหนึ่งที่เธอเซ็นต์ให้นานจนจำไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ขณะพบเธอที่โรงแรมโอเรียนเต็ลเพื่อชวนเชิญมาแสดงคอนเสิร์ตที่กรุงเทพ ตอนนั้นเธอเป็นดาวจรัสแสงคิวการแสดงแน่นตลอดปี เลยยังจัดคิวมาไม่ได้แต่พอมีเวลาว่างจะบินมาเมืองไทยและขึ้นเชียงใหม่ที่เธอชอบอากาศและบรรยากาศที่นั่น บอกว่าเป็นเสมือนบ้านที่สองของเธอ จะต้องมาแวะพักผ่อนสักเดือนสองเดือนทุกครั้ง เธอเสียชีวิตที่โรงแรมอิมพีเรียลแม่ปิงซึ่งยังเก็บรักษาห้องสวีท 1502 ชั้น 15 ไว้เป็นอย่างดี มีแฟนคลับของเธอบินมาจากหลายประเทศทุกปีมาไว้อาลัยที่นี่ เสียงใสไพเราะดังก้องกังวานทุกครั้งยังจำได้ว่านี่คือเสียงของเธอ “เติ้ง ลี่จวิน”