ภาพเก่าเล่าความหลัง(14)”หนังไทยไปออสการ์”

ภาพเก่าเล่าความหลัง(14)”หนังไทยไปออสการ์” ราวกลางเดือนกรกฎาคม ปี 2527 ผมเดินทางไปลอสแองเจลีสสหรัฐอเมริกานัดกับคุณอิทธิวัฒน์ เพียรเลิศเพื่อคุยเรื่องธุรกิจคอนเสิร์ตโดยพบกับเอเยนต์ใหญ่ที่นั่นชื่อ มร.เฮนรี่ มิลเลอร์ คุยธุรกิจเสร็จผมก็ถาม มร.เฮนรี่ว่าจะไปถึงสถาบันออสการ์ได้อย่างไร แกก็ยกหูโทร.ไปหาและนัดให้ผมไปพบในวันรุ่งขึ้น(พร้อมกับชาร์ทค่ายกหู)เขาคือ มร.มาร์ตี้ พาเซ็ตต้า ผู้กำกับรายการถ่ายทอดสดงานแจกรางวัลนี้หลายปีในช่วงนั้น ผมไปพบตามนัดหมายเมื่อได้ทราบประวัติความเป็นมาของผม แกเล่าถึงการทำงานถ่ายทอดสดให้ฟังพร้อมภาพตัวอย่าง แล้วยกหูไปถึงอีกท่านคือ มร.เจมส์ เอ็ม โรเบิร์ตส์ ผู้อำนวยการบริหารของสถาบันศิลปและวิทยาการภาพยนตร์เจ้าของรางวัลอันยิ่งใหญ่นี้ ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดีและว่างในบ่ายวันเดียวกันให้ผมไปพบได้ ณ ออฟฟิซบนถนนวิลเช่อร์ ท่านให้พบพูดคุยกันที่ห้องทำงาน ผมเรียนว่าหนังไทย(ขณะนั้น)มีสร้างและฉายปีละ 200-300 เรื่อง ขอโอกาสเข้าประกวดในประเภท”ภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยม”ได้ไหม ท่านบอกว่ายินดี ขอชื่อที่อยู่ผู้ดูแลรับผิดชอบจะส่งหนังสือเชิญไป เมื่อผมกลับมากรุงเทพก็ได้ลงข่าวในหนังสือพิมพ์หลายฉบับและได้ทำหนังสือจากเดลินิวส์ที่ผมทำงานอยู่ส่งถึง ร.ต.ท.ชาญ มนูธรรม รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรีและเป็นประธานคณะกรรมการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยอีกตำแหน่งเรียนให้ทราบความเป็นมา หลังจากนั้นอีกไม่กี่วันท่านก็ได้รับหนังสือเชิญจากสถาบันฯ จริงๆท่านได้มอบหมายให้สมาคมผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ไทยดำเนินการคัดเลือกส่งไป และก็ได้”น้ำพุ” ผลงานกำกับของยุทธนา มุกดาสนิทเป็นหนังไทยเรื่องแรกที่ได้เข้าประกวด”ออสการ์”จัดเป็นครั้งที่ 57 ผลงานปี 2527 (มีต่อสัปดาห์หน้าครับ)